Ahmet Yavuz – 10 Nisan 2020
Bugünlerde medya; Devletin, Coronovirüsle Mücadele Tedbirleri Kapsamında, “Evsizlere Konoklama Projesi’nin Başlatılacağını” duyurdu. Ne iyi, ne kadar güzel. Lakin, durun bir dakika!
Yani, Corona geçince; konforlu veya değil, büyük veya küçük, lüks veya mütevazı milyarlarca insan, aile sıcak evlerinde otururken, bi şekilde evinden olmuş, garip, yetim, işsiz, sahipsiz, terkedilmiş yüzbinler, dünyada milyonlarca evsiz…
Kışın buz gibi soğuğunda hastane acillerine, aparman boşluklarına, parklarda banklara “Değersizce” sığınmış her milletin, her şehrin büyük ayıbı Evsizler…
Corona süresince devletlerin atıl ve boş duran sayısız sanat, spor, sosyal tesislerinde temel gıda, temizlik ve sağlık imkanları ile barındırılacak.
Corona inşallah yakında dünyamızdan yok olup gidince, yeniden yüz binlerce mazlum, mağdur, her gün gelip giderken umarsızca gördüğümüz gibi sokaklara terk edilecek yani, öyle mi? Hem de devletlerin, kurumların, belediyelerin onca imkanına rağmen…
Eğer Corona sonrası on binlerce insanımız tekrar, evsiz barksız, yurtsuz bırakılıp sokaklara terk edilecekse. Bu koca millet ve devlet sahip çıkmayacaksa hepimizin vicdanını yaralayacaksa buz gibi gecelerde evsiz bıraktığımız için sokakta kartonda yatan ihtiyarlar, gençler, çocuklar..
Corona, ülkelerde sokakta hiç kimse kalmamasına, bi şekilde ailesiz, evsiz, yurtsuz kalmışların muhakkak devlet ve millet korumasında asgari bir barınmayı sağlayan bir devlet ve toplum yapısına vesile olduktan sonra, tez zamanda toz olup gitsin diyesi geliyor Vicdanın ince sızılarından..
Paris’te evlerin dörtte biri bomboşken, haydi geçtik Amerika/Avrupada’ki 50 milyon evsizi-Onlar cezasını feci çekiyor zaten- Dünya Halklarının iyiliği, insan hakları, insanca yaşaması için koşturan Türkiyemizde tek bir mazlumun bile sokakta kalması milletimize yakışmıyordu hiç..
Hem de; Bakanlıklarımız, il temsilcilikleri, 1400 civarı belediye, sayısız kurum, sivil toplum kuruluşu, yardım kuruluşu… onlarca sanat, siyaset, kültür, ekonomi, eğitim, üniversite, dini, milli, ulusal cemaat, cemiyet, kurum, kuruluş ve oluşumlarımıza karşın…
Samimi niyetli bir kampanya, iyi bir organizasyon ile bütün bu yapılarımız, sürdürülebilir bir motivasyon ve sonrasında hukuki düzenleme ile harekete geçirilirse artık bu ülkede, sokakta kalan tek bir insanının bile ahı göklerde dolanıp, virüs, bela olarak geri dönmez umarız. İbret zamanıdır!
Toplumlar, insanlar, aileler, zengin veya fakir, imkanı çok veya az, evi büyük veya küçük, geliri gani veya asgari veya işsiz olabilir. Ancak madem ki insan yaratılmış, hiçbir insan evsiz, barksız, barınmasız ve korunmasız sokağa bırakılamaz. Her millet ve devletin temel insan hakkı olarak sağlaması gereken birinci vazife budur. Bu olsa gerek.
Şimdiye kadar ki evsiz braktıklarımızdan dolayı Allah affetsin bizi. 81 milyonunun tamamına, öteki ile dertlenmeyi mutluluğun kaynağı sayacak bir gelecek, ve tek bir kimsenin aç, açıkta kalmadığı bir dünyayı kurmayı nasip etsin bu millete.
insanın hakları 